دو همدرد

بلبلی  گفــت  بــه  کنــج  قفسی 

کـه  چنین  روز ، مـرا  بـاور  نیست 

آخر  این  فتنه  سیه کاری  کیست 

گــر چـه  کـار  فلک  اخضــر نیست 

آنــچنان  سخــت  ببستند  ایـن  در 

که تو گویی که قفس  را در نیست 

قفسم گرز زر و سیم است چه فرق 

که مرا دیـده بـه سیـم و زر نیست 

بـــاغبــانش ز چــه در زنـدان است 

بــلبــل شیــفته  یغمـاگــــر نیست 

هــر چـه بـــر چهــره گل می نگرد 

نـگهی در خــور ایــن کیفــر نیست 

کــه بــه سـوی چمنـم خـواهد برد 

کس بـه جـز بخت بـدم رهبر نیست 

دیــده بــر بـام قفس بایــد دوخـت 

دگـــر امــروز گــل و عبهــر نیست 

ســوختم ایـن همــه از محنــت بـاز 

ایـن تــن ســوخته خـاکستر نیست 

طـــوطی ای از قفـس دیــگر گـفت 

چــه تــوان کــرد  ره  دیگــر نیست 

بس کـه تلخ است گـرفتاری و صبر 

دل  مــا را  هــوس شکــــر نیست 

چــو گـــل و لاله نــخواهنـد مانـدن 

سیـرگـاهی زقفس خوشتر نیست 

دل مفــرسای بــه ســودای محال 

کــه اگـــر دل نبــود  دلبــر نیست 

در و بام قفس ات زریـــــــن است 

صیــد را بهتــر از ایــن زیـور نیست 

زخـم من صحن قفس خونین کرد 

همچو من پای تو از خون، تر نیست 

تـــو شکــیبا شـــو و پنـــدار چنان 

که بـه جــز برگ گلت بستر نیست 

گــه بلندی است، زمــانی پستی 

هرکس ای دوست بلند اختر نیست  

همـه فــرمان قضـــا بــایـــد بــرد 

نیست یک ذره کـه فـرمانبـر نیست 

چــه هــوس ها بـه سر افتاد مرا 

که تبه گشت و یکی در سر نیست 

چــه غــم از بـال و پـرم ریخته شد 

دگـــرم حـــاجت بــال و پـــر نیست 

چمن ار نیست،قفس خود چمن است  

بــه خیـــال است به دیدن گر نیست 

چـــه تفــاوت کنــدت گــــر یـــک روز 

خـــون دل هست و گل احمر نیست 

چــــرخ نیلوفـــریت ســــایه فکنـــد 

اگــــــرت ســـایه نیلوفـــــــر نیست